01 Dec 2023
In het duivenhok is de grootste drukte voorbij.
Met late jongen nog gevlogen tot oktober, tot wanneer toch ergens een duif ontbrak; niet vervlogen, daar waren ze al te lang voor uitgewend, maar waarschijnlijk een roofvogel; het sein om alles binnen te houden voor de rest van het seizoen. Dan kunnen ze in alle rust ruien. Nu is het nog zaak om de doffers van de duivinnen te scheiden om de nodige rust in het hok te bewaren. Het onderscheid bij de jonge dieren is dikwijls nog niet duidelijk; het overkomt mij elk jaar wel eens dat ik een ei vind in het hok van de doffers. Je hebt altijd assertieve duivinnen en verlegen doffers, of meer forse duivinnen en kleinere doffers. Doffers koeren (of hoe noem je dat) ook dikwijls op een lagere toonhoogte dan de gemiddelde duivin, maar dat is ook niet altijd het geval. De jonge twijfelgevallen zijn deze week uitgesorteerd, met de hulp van een “ervaren” doffer. In het hok waar ze samen zitten is, staat er één broedhok open. Daar nodigt hij dan de jonge duivinnen uit en dat geeft mij wat meer zekerheid over de geslachten, gesteund door het oordeel van een kenner.